Poznaj ozdobioną gryfami salę tronową w Knossos, centrum ceremonialne pałacu.

Rytuały, freski i kamienna siedziba Pałacu w Knossos

Pałac w Knossos oferuje niezwykły wgląd w ceremonialny i symboliczny świat Minojczyków. Od tajemniczego kamiennego siedziska w Sali Tronowej do bogato malowanych fresków wypełnionych świętymi obrazami, miejsce to ujawnia, w jaki sposób architektura i sztuka były wykorzystywane do inscenizowania rytuałów, wzmacniania władzy i łączenia się z boskością.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak rytuały, wizualne opowieści i ikona kultury tronu w pałacu ukształtowały kulturowe serce minojskiej Krety.

Tło historyczne i archeologiczne

Historia Knossos przybrała dramatyczny obrót na początku XX wieku, kiedy brytyjski archeolog Sir Arthur Evans rozpoczął prace wykopaliskowe na niskim wzgórzu w pobliżu Heraklionu na Krecie. To, co odkrył, nie było tylko zbiorem ruin; było to serce dawno zaginionej cywilizacji. Wśród najbardziej kultowych znalezisk znalazła się Sala Tronowa ** , niewielka komnata z kamiennym siedziskiem Evansa zwanym królewskim tronem, otoczona ławami i freskami gryfów**.

Konserwacja i przywracanie do stanu pierwotnego

Na początku XX wieku brytyjski archeolog Sir Arthur Evans odrestaurował Pokoje Tronowe i znaczną część kompleksu Knossos. Zamiast konserwować ruiny w ich oryginalnym stanie, zdecydował się na rekonstrukcję części pałacu przy użyciu nowoczesnych materiałów, takich jak żelbeton, tynk i farba. W szczególności w Sali Tronowej ponownie zamontował alabastrowy tron, ławy i freski w oparciu o zachowane fragmenty i własną interpretację tego, jak pokoje mogły wyglądać podczas ich użytkowania.

Podczas gdy renowacja Evansa uczyniła Knossos bardziej dostępnym i wizualnie atrakcyjnym dla odwiedzających, krytycy twierdzą, że zatarła ona granicę między wykopaliskami a fantazyjną rekonstrukcją. Pozostają pytania o to, czy tron należał do króla czy kapłanki i czy freski z gryfami były w ogóle częścią tego pokoju.

Pokoje tronowe świata minojskiego

W przeciwieństwie do mykeńskich i hetyckich pokoi tronowych, które zazwyczaj były częścią megaronów (dużych prostokątnych sal z centralnym paleniskiem), sala tronowa w Knossos jest znacznie mniejsza, bardziej zamknięta i brakuje w niej oczywistej przestrzeni dla dużych widzów lub ołtarzy ognia. Samo siedzisko jest szczególnie niskie i wąskie, co skłania do teorii, że głównym lokatorem mógł nie być tradycyjny król, ale raczej kapłanka **** lub symboliczna przedstawicielka kobiecego bóstwa.

Freski gryfa **** są jednymi z jego najbardziej charakterystycznych cech. Podczas gdy obrazy odzwierciedlają wpływy wschodnie, takie jak bestie strażnicze znalezione w sztuce egipskiej i bliskowschodniej, ich umieszczenie w małej, zamkniętej komnacie, a nie przy monumentalnym wejściu, jest wyjątkowo minojskim wyborem.

Podczas gdy większość pokoi tronowych z epoki brązu została zbudowana w celu zademonstrowania władzy królewskiej i dominacji politycznej, mniejsza, bardziej symboliczna przestrzeń w Knossos wskazuje na inny rodzaj władzy, prawdopodobnie zakorzeniony raczej w ceremonialnym autorytecie niż jawnej władzy królewskiej.